لوبیا چیتی همگل جنسی قوی به محافظت در برابر بیماری قلبی کمک می کند، خطر حمله قلبی یا تصلب شرایین را کاهش می دهد. همچنین برای پیشگیری از ناتوانی جنسی و بیماری های پروستات مفید است.
روی موجود در لوبیا به تولید مایع منی سالم و سطح تستوسترون کافی کمک می کند. کلسیم، آهن و ویتامین ها به افزایش قدرت و استقامت کمک می کنند.
لوبیاهای ورزشی به حفظ تعادل طبیعی آب بدن کمک می کنند، به راحتی عرق می کنند و نمک را دوباره پر می کنند. مواد تشکیل دهنده محصول لوبیا قرمز استقامت را افزایش می دهد و به شما کمک می کند تا سریعتر بهبود پیدا کنید.
لوبیاهای نوجوان در رژیم غذایی به نرم کردن انتقال و بازسازی بدن، خلاص شدن از شر آکنه و افزایش تحریک پذیری و تقویت تشکیل توده عضلانی کمک می کند.
از آنجایی که لوبیاهای رسیده کاملاً متراکم هستند و پروتئین های لوبیا گاهی اوقات واکنش های آلرژیک ایجاد می کنند، بدن کودک باید به تدریج به ماده جدید عادت کند و بثورات و اختلالات روده ای را بررسی کند.
لوبیا بعد از 2 سال معرفی می شود. تا زمانی که کودک به تنهایی غذا نخورد باید له شود و با قاشق به غذای اصلی اضافه شود. با گذشت زمان می توان این قسمت را افزایش داد.
حبوبات به طور همزمان با پروتئین های حیوانی تغذیه نمی شوند: گوشت، تخم مرغ یا نان، فرنی. لوبیا را می توان ۲ تا ۳ بار در هفته به کودک داد.
در سنین پیش دبستانی و مدرسه، کودکان بخش های کامل “جایگزین گوشت” را دریافت می کنند، اما نه بیش از 3 بار در هفته، به طور متناوب با غذاهای دیگر.
اگر کودک می خواهد لوبیا بخورد و بیشتر در مورد آن سوال می پرسد، باید بررسی کنید که آیا منیزیم یا آهن ندارد و رژیم را با سبزیجات تکمیل کنید: بروکلی، اسفناج، آجیل.
اگر کم خون هستید، می‌توانید به طور منظم به نوزادتان، مثلاً 5 بار در هفته، تا زمانی که سطح آهن بدنتان بالا برود، به نوزادتان باقلا بدهید. بعد از آن همیشه یک استراحت وجود دارد.
